Opinie

DE OMGEVING OVER HET HOOFD GEZIEN BIJ ONTWIKKELINGSPROBLEMEN

SAMENVATTING

Wanneer kinderen zich presenteren met ontwikkelingsproblemen ligt doorgaans de focus op de best passende diagnose en symptomatische interventies. Door deze benadering krijgt de invloed van de omgeving en hoe de context het kind zou moeten ondersteunen onvoldoende aandacht. Essentiële informatie over deze omgevings- en contextfactoren is vaak niet beschikbaar, doordat de relevante bronnen, zoals scholen, zorginstellingen en buurtteams, gebruikmaken van verschillende datasystemen. Dit leidt vaak tot versnipperde zorgtrajecten en onduidelijkheid wie welke verantwoordelijkheid draagt. In dit artikel stellen wij deze kwestie aan de kaak en pleiten voor digitale bestrijding van versnippering om zo de diverse informatielagen samen te brengen en te houden, ten behoeve van een volledig en samenhangend beeld van de ontwikkeling van het kind. Daarbij kunnen ook andere technologieën, zoals smartphones en wearables, worden ingezet om meer reële inzichten te bieden in het dagelijkse leven van kinderen. Kortom, om de zorg voor kinderen te verbeteren, moet de blik worden verruimd en de focus verlegd van individuele tekortkomingen naar de dynamische interactie tussen aanleg, omgeving en context.

(NED TIJDSCHR LEEFSTIJLGENEESKD 2025;3(4):185–7)

De Nijmeegse 4daagse: Is zoveel wandelen gezond?

SAMENVATTING

De Nijmeegse 4Daagse is een flinke fysieke uitdaging, met gezondheidsrisico’s die variëren van onschuldige blaren en overbelastingsblessures tot serieuze hitte- en hartproblemen. Toch wegen de gezondheidsvoordelen ruimschoots op tegen de potentiële risico’s. Met een stapsgewijze trainingsopbouw en tijdige herkenning van klachten blijft de kans op ernstige incidenten klein. Bovendien voldoen deelnemers dankzij hun vele wandeltrainingen vaak ruimschoots aan de beweegrichtlijnen ‒ een belangrijk onderdeel van een gezonde leefstijl. Zo is de 4Daagse niet alleen een sportief doel, maar ook een mooie manier om invulling te geven aan een gezonde leefstijl.

(NED TIJDSCHR LEEFSTIJLGENEESKD 2025;3(3):131–3)

Leefstijlgeneeskunde: een noodzakelijke pijler in de zorg

INLEIDING

De zorg staat onder grote druk. De last van chronische ziekten zoals diabetes type 2, hart- en vaatziekten en obesitas neemt onverminderd toe, en de kosten voor de gezondheidszorg blijven stijgen. Tegelijkertijd wordt steeds duidelijker dat een groot deel van deze aandoeningen te voorkomen is met een gezondere leefstijl.¹ Toch blijft leefstijlgeneeskunde onderbelicht in zowel de medische opleiding als de praktijk. Dit moet veranderen: leefstijlgeneeskunde moet een fundamentele pijler worden in de zorg.

(NED TIJDSCHR LEEFSTIJLGENEESKD 2025;3(2):95–6)

Gewicht of fitheid als doelstelling van leefstijlinterventies?

INLEIDING

Het voorkomen van overgewicht en obesitas is afgelopen decennia enorm toegenomen. Overgewicht en obesitas zijn een aanzienlijk gezondheidsrisico voor deze personen, vooral op het gebied van de cardiovasculaire gezondheid. Leefstijlinterventie is in de richtlijn de eerste stap voor de behandeling van overgewicht of obesitas. Binnen deze context worden gewicht en fitheid vaak genoemd als belangrijke doelstellingen. Maar welke van deze twee moet de primaire focus zijn?

(NED TIJDSCHR LEEFSTIJLGENEESKD 2024;2(6):270–2)

Leefstijlgeneeskunde in de gynaecologie: tijd voor meer actie?

SAMENVATTING

De gynaecoloog speelt een belangrijke rol in het leven van vrouwen in alle levensfasen en kan positief bijdragen aan de leefstijl en de gezondheid van deze vrouwen, evenals die van hun toekomstige kinderen. Hoewel gynaecologische zorgprofessionals het belang van het bevorderen van gezonde leefstijlgedragingen erkennen, missen zij vaak de kennis, vaardigheden en tijd om dit adequaat te ondersteunen. Er is behoefte aan extra scholing, betere hulpmiddelen, duidelijke verwijsmogelijkheden voor leefstijlondersteuning en een reorganisatie van het zorgsysteem. Met de gynaecoloog in een actieve rol als leefstijlambassadeur kan deze, in samenspraak met de patiënte, een belangrijke bijdrage leveren aan een gezonder leven voor vrouwen en hun toekomstige kinderen.

(NED TIJDSCHR LEEFSTIJLGENEESKD 2024;2(5):210–5)

Preventiezorg verdient meer aandacht bij paren met een kinderwens

CASUS

Meneer en mevrouw Janssen (32 en 33 jaar) melden zich bij de huisarts in verband met een kinderwens. Zij zijn inmiddels meer dan een jaar bezig om zwanger te worden. In het verleden hebben zij helaas één keer een miskraam doorgemaakt. De huisarts verwijst hen naar de polikliniek Fertiliteit. Daar blijkt mevrouw Janssen een BMI van 34 te hebben en een verhoogde bloeddruk. Meneer Janssen heeft een BMI van 38 en rookt een pakje sigaretten per dag. Daarnaast houdt hij ervan om tijdens zijn werk als vrachtwagenchauffeur de stoelverwarming te gebruiken. Bij aanvullend onderzoek blijkt er bij meneer Janssen sprake te zijn van een verminderde zaadkwaliteit en bij mevrouw Janssen een cyclusstoornis. Het paar wordt verwezen naar een diëtist, meneer naar een stoppen-met-roken-coach. Beiden starten met meer bewegen. Na zes maanden is meneer Janssen 4 en mevrouw Janssen 3 BMI-punten afgevallen en meneer is gestopt met roken. Er is sprake van een cyclusherstel en een normale zaadkwaliteit. Een fertiliteitsbehandeling hoeft niet te worden gestart aangezien het paar spontaan zwanger wordt.

(NED TIJDSCHR LEEFSTIJLGENEESKD 2024;2(5):216–8)

Een integrale benadering van chronische pijn: van biomedisch denken naar positieve gezondheid en emotionele leefstijl

Michelle, een vrouw van 26 jaar, hield na een val op haar achtste levensjaar 15 jaar hevige pijn aan haar liezen. Wat volgde was een schrijnende medische zoektocht met vele diagnoses: fibromyalgie, endometriose, prikkelbare-darmsyndroom en zenuwbeknellingen. Vele consulten van verschillende medisch specialisten verder werden verschillende medicatie en injecties gegeven. Er volgde revalidatie en intensieve trajecten bij de psycholoog met behandelingen zoals ‘Acceptance and Commitment Therapy’ en Cognitieve Gedragstherapie (ACT of CGT).

Na bijna 30 hulpverleners was de terugkerende boodschap duidelijk: ze moest met de pijn leren leven. Dit terwijl zij met regelmaat niet meer kon lopen. Ze was wanhopig.

(NED TIJDSCHR LEEFSTIJLGENEESKD 2024;2(3):127–30)